Op naar d'n Vliegende Hollander. De 70 minuten wachttijd maakte van mij meer een Opvliegende Hollander maar bleek achteraf een peulenschilletje want bij andere attracties kregen wij soms meer dan 90 minuten aan de broek... Wij mijden normaal gesproken de vakantiepiek als de vliegende tering, maar voor een gezellig familiebezoek aan d'n Efteling lieten wij onze principes maar al te graag varen. Soms schoten de gevaren die je loopt als je je in grote menigten waagt, even door mijn hoofd. De gezellige familie die voor ons in de rij stond, pafte er zo lustig op los dat wij kuchend in de Python klommen. Na een heimelijke schouw van de feestelijke krullen en de minstens zo uitbundige legging van de dames, voelden wij, ook al gezien de vervaarlijke afbeeldingen op de rug en in de nek van de bijbehorende heren, op ons klompen aan dat we onze ergernis beter voor ons konden houden.
De waarschuwing van het Ministerie van Volksgezondheid om in deze barre tijden van Mexicaanse griep een beetje uit de buurt te blijven van niezende, kuchende menigtes, zoemde wel de hele dag door mijn hoofd, maar wij konden immers geen kant meer op? Daarom hebben wij maar volop van deze dag genoten. Het was een eenvoudige oefening voor de ongetwijfeld drukke Disneydagen die aanstaande zijn. Met de gegevens van de Crowd Calender, die maar liefst achten en negens aangeeft in de periode dat wij daar verblijven, in ons achterhoofd en in de wetenschap dat we daar tenminste vier of vijf attracties kunnen doen met de Fastpass, keerden wij des avonds, moe van deze Oeftelingdag, maar voldaan door een korte maar hevige vreetstop bij de MacDonalds in Eten-Leur, huiswaarts.
Vrolijke Vakantievoeten van Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten