Iedere keer als wij hier zijn, vraag ik mij het volgende af. Kan iemand mij misschien uitleggen waarom een banaan hier naar banaan smaakt? Een sinaasappel naar sinaasappel? En vooral, een watermeloen naar watermeloen?
Hoe moeilijk kan het zijn? Je gaat naar de markt in je Hollandsche woonplaats en klopt, naar allochtoons voorbeeld, op iedere watermeloen. Wanneer het geluid van de watermeloen je aanstaat, neem je het risico. Overigens is mij nooit duidelijk geworden wat de functie van deze kloppartij is. Voor ons behoort dit tot het best bewaarde geheim van Fatima. Wat hoort zij wat wij niet horen? Wij kloppen wel,maar de aankoop blijft altijd een gok. Net als in de loterij is de kans op de hoofdprijs gering. Hoe vaak wij al niet van de markt terugkwamen met een tas vol fruit waarvan we meer dan de helft direct konden wegmikken omdat het niet meer geschikt was voor menselijke consumptie.....
Hoe anders gaat dat hier, in Florida. Aangekomen in de plaatselijke Publix, koers je regelrecht op de afdeling groenten en fruit af. Zonder één keer te kloppen, grijp je de eerste de beste watermeloen die je aanstaat. Altijd goed, altijd sappig, altijd rijp, nooit blommig, melig of uitgedroogd. Voor de bananen en appelsienen volgen wij het zelfde recept om vervolgens, thuis of onderweg, onze vingers achteraan dit heerlijke fruit op te vreten.
vrijdag 15 mei 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten