"Ik neem wel een boterhammetje met jam", roept mijn vrouw uit de badkamer als ze mij in de keuken te heen en te weer hoort rommelen. Wéér een ommelet wordt haar waarschijnlijk een beetje te veel van het goede. Ik mompel geruststellend iets terug; ze weet nog niet dat ik gisteren van die heerlijke grote aarbeien heb gekocht. Samen met de vierkante croissants wordt dat weer een lekker ontbijtje. Schijnheilig zet ik de twee cupjes dunne jam die zij bij de Cracker Barrel heeft meegenomen op tafel. Samen met het zout van de MacDonalds, de peper van de Checkers en de suiker van de Food Court, ziet de tafel er zo al gezellig gedekt uit.
Zonder internetaansluiting thuis is er een andere, bijna ouderwetscherige sfeer. Zo tegen het einde van de vakantie zijn de boeken en tijdschriften uitgelezen. De tv, die je normaal via de Today-show geruisloos bij Kelly en Regis doet aanbelanden, staat uit. Vandaag dus geen uur lang gebabbel over niets. Kelly en Regis, daar is Albert Verlinden nog een lichtend voorbeeld van intellect en humor bij. Maar goed, naar dit soort programma's kijk je dus, als je thuis geen internet hebt. Je kunt gerust even weglopen, douchen of op balkon gaan, want je mist niets. Ondertussen weten wij totaal niet meer wat er zich in Nederland afspeelt. Het Amerikaanse nieuws bericht bezorgd dat er twee Amerikanen bij de Air France crash zijn omgekomen. Over de meer dan tweehonderd andere slachtoffers hoor je ze niet. Eigen volk eerst....
Of het bij jullie regent, of Beatrix er nog wel zit, of Jan al weer over de klap heen is en of Adam wordt uitgekleed, uitgewoond en daarnaa uitgerangeerd door Mickey? Wij hebben geen idee! Het gemak van tussen de bedrijven door via internet op de hoogte blijven van dit soort ogenschijnlijk onbelangrijke zaken, ontberen wij hier. We plaatsen, met dank aan het Holiday Inn Eastgate, zo snel mogelijk ons stukje op het Blog. CTRL A, C en V doen wonderen. Voor foto's, toch al niet mijn liefhebberij, is nu helemaal geen tijd. Kijken daarna nog even vlug naar de reacties en lezen de avonturen van andere Floridagangsters. We checken onze mail en de Florums en pakken daarna onze biezen. Zo gezellig zit je nu ook weer niet bij de Mac.
Hoewel je er altijd wel weer wat mee maakt. Gisteren sloop een ouder echtpaar met hun hondje binnen. Zij nam vast plaats en moffelde geruisloos haar hondje onder de tafel, terwijl haar man de bestelling deed. "For here or to go?", vroeg Mac junior belangstellend. "For here", sprak de man, waarschijnlijk tegen beter weten in en betaalde de fee die daar tegenwoordig voor in rekening wordt gebracht. Terug bij zijn vrouw en het hondje, kon de laatste haar blijdschap niet meer onder stoelen of banken steken. Zij begroette hem alsof ze hem jarenlang niet had gezien, compleet met hoge kirrende geluidjes, minstens even hoge sprongen en gepassioneerde natte kussen op de platte bek. Als door adders gebeten, stormden de castmembers van Old MacDonald de keuken uit. Old Mac mag dan misschien ooit wel met een farm begonnen zijn, in de moderne Mac is geen plaats voor die vlooienbunkers. Mevrouw mocht blijven, de hond moest er uit! Het werd, bij nader inzien toch "to go"...... voor de hele familie.
zaterdag 6 juni 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten