Minimeeting

Op weg naar onze vaste internetstek aan de 192 werden wij gespot door Pieter en Petra. Zij volgden ons en na een hartelijke begroeting besloten we bij de MacDonalds om onder het genot van een kopjen kofje een minimeeting voor Forumleden te houden.

Het genot viel tegen, want de dienstdoend juffrouw Saartje had, ongevraagd, een scheut van teen of tander door de cappucino gemikt. Verder was het erg leuk om met elkaar kennis te maken en 'live' de ervaringen uit te wisselen. Zoals wij in Zeeland geleerd hebben: Je komt altijd wijzer van de markt dan dat je er naar toe bent gegaan. Pieter en Petra hebben een prachtige villa getroffen, kijk vooral ook even op hun blog. http://penpeintheusa-juni2009.blogspot.com. Petra had nog een goede tip voor de aankoop van cosmetica. Wat een pech voor mijn vrouw Lidy, dat we morgen al weer moeten inpakken, nee, echt helemaal geen tijd meer om te winkelen schat.......Goed onthouden, voor de volgende keer.

Pieter en Petra hebben, net als wij, woeste plannen voor de pre-Kerstperiode van dit jaar, dus als het meezit treffen we elkaar hier dan weer. Wie weet wordt het wel Cane Island, kunnen we samen naar de gym! Wanneer wij onze dromen voor de voorjaarsvakantie van 2010 waar kunnen maken, hebben wij wel goesting in de villa waar zij thans verblijven. We beloven het adres uit te wisselen. Pieter was, geheel terecht, erg in zijn nopjes met de Nissan Patfinder. Persoonlijk had ik het ook niet vervelend gevonden als Alamo een soortgelijk exemplaar voor ons in petto had gehad.

Na afscheid van Pieter en Petra nog even snel de mail gecheckd en daarna naar Down Town Disney voor een vroege hap. Omdat het zondag is ( en gemak den mensch dient) hadden we laat ontbeten en niet gelunched. Goed dat onze oude Moeders dat niet meer mee hoeven te maken. Het ging naar de Ierse Fish and Chipsshop. We waren er nog nooit geweest. Rond zes uur is het nog niet echt etenstijd, maar ze hingen al met de bekende bruine benen buiten. Maar Fish and Chips mag je ook gerust staand oppeuzelen, wat wij dan ook maar deden. De aan mijzelf beloofde eerste MCFlurry van deze reis (om de gaatjes te vullen), paste er niet meer bij. Het gratis chocolaatje van Girardelli's nog net wel.

Vervolgens zetten wij ons nog een poosje in de zon, uit de wind in het openluchttheater. Hier was zojuist een hoelahoep wedstrijd begonnen. Altijd weer leuk om te zien hoe trotse vaders hun dochters van dertien proberen op te zwepen. Ook al heeft de dochter nog nooit een hoelahoep van dichtbij gezien, vader staat, met de camera in de aanslag en een gezicht van "mijn dochter komt hier voor een podiumplaats", de dochter in een mum van tijd een minderwaardigheidscomplex voor het leven aan te smeren. Dat zo'n man nu niet begrijpt dat hij nog minstens vier of vijf jaar onbezorgde butterfly kisses voor de boeg zou hebben. De hele pubertijd zullen deze dochters hun vaders vervloeken wegend het hoge verwachtingspatroon tijdens deze wedstrijd. Ja, d'r is veel leed op de wereld, als je er oog voor hebt.

Toen de zon hinderlijk laag boven het water kwam te staan, hielden wij het hoelahoepgebeuren voor gezien en zetten wij koers naar Cane Island. Morgen is het maandag en dan treffen wij de laatste voorbereidingen voor ons vertrek naar huis. Toch verdomd jammer dat het niet meer zal lukken om langs die cosmeticawinkel te gaan.........