Relaxdag

De tijd telt niet, dus bleef de wekker af. Horloges horen er niet bij, vandaag. Op mijn dooie akkertje zet ik de pan op het fornuis. Full speed, dat dan weer wel, want dat komt het bakken van de bacon ten goede. Bacon bruin? Laat deze uitlekken op stukje keukenpapier. Warmtestand nu op half zetten en de twee geklopte eitjes in de gloeiende pan mikken. SSSSShhhhhhh....even niks meer aan doen. Precies op juiste moment gerapste kaas zorgvuldig op ei strooien. Ommeletje dichtklappen, stroom d'r af en warmte van fornuis gebruiken om de kaas te smelten. 2 boterhammen roosteren, iets langer dan één minuutje. En dien vervolgens het gerecht achteloos voor moeder de vrouw op.Sluit onbijt af met bekertje yoghurt. 0 % fat en Fruit on your Bottom. Zo komen wij de relaxdag wel door.

Hoewel wij helaas de bezettingsgraad niet meer vanaf ons balkon kunnen zien, wacht na de koffie de pool op ons. Slechts drie parasols telt onze pool en zij zijn allen al door vroege vogels veroverd. Dus zijn wij wij zielsgelukkig met het wolkje dat af en toe voor een welkome schaduw van de lelijk prikkende zon zorgt. Meestentijds is de lucht echter zorgenloos blauw.

Op één Brits ADHD-ertje na, gedragen alle kinderen zich voorbeeldig, zodat het prettig dobberen in de pool is. Een vader, van wie wij in Nederland op grond van zijn uiterlijk zouden denken dat het een Marrokaan was, is er ook met zijn prachtige dochter, van wie wij in Nederland zouden denken dat zij Aisha heet. Dit meisje, hooguit vijftien zal ze zijn, is zo mooi, dat wij haar bij nader inzien toch meer op 'Soraya' schatten. Haar dikke, zwarte haar vleit zich langs haar rug tot over haar bipsen, als zij proestend uit het water opduikt. Ze kijkt ons niet aan, maar glimlacht wel. Mysterieus zoals oosterse meisjes meestal doen. Wat een geluk dat er ook moderne moslimvaders zijn, die hun dochters in volle glorie aan de buitenwereld willen tonen, in plaats van hen achter klamme lappen voor ons te verstoppen, denken wij tevreden. Zo komen wij de relaxdag wel door.

Als de zon op zijn hoogst is, schrijden drie prachtige donkere dames het pooldeck op. Wij denken onmiddellijk de moeder, de oma en de overgrootmoeder van Soraya te herkennen. Zij zetten zich achter ons, in de hottub.Soraya voegt zich, terwijl ze hen alle drie hartelijk kust, er bij. De vader neemt, in de schaduw, op een stoel plaats. Hij zwijgt, terwijl de dames gezellig keuvelen. Ze spreken geen Engels, maar je merkt dat het er gemoedelijk aan toe gaat. Wij hebben geen idee van de tijd, maar, met het geruis van de hottub en het vrolijke gekwetter van de dames achter ons, komen wij de relaxdag wel door.

De plaatselijke Timofeef had de kans op regen op meer dan 70 % geschat. Zo was het nog vriendelijk weer, zo brak de pleuris uit. Als bij toverslag betrok de lucht. Maar dat is schnell, giegelden wij nog. Het was slechts drie minuten lopen naar ons portiek, maar wij werden kleddernat. Bij thuiskomst bleek het half drie, geweest. Tijd voor cup-a-soup, dat moesten meer mensen doen.

De bui valt dus vandaag een uurtje vroeger dan je zou verwachten. Slagregens vallen uit een loodgrijze lucht. Bliksems slaan in de verte knetterend in en het gedonder rolt, zodat het gebouw er van trilt. Een mooie gelegenheid om de geneugten van een siesta te proeven. Voor onze rust zet ik de thermostaat wat hoger zodat wij niet telkens door de airco wakker geblazen zullen worden. Ik weet het nu zeker. Wij komen deze relaxdag wel door!